Als dochter van een kunstenares groeide ik op tussen de verf. Traditionele ebru-verf wordt – van natuurlijke materialen – gemaakt door de kunstenaar zelf. Mijn moeder gaf me niet alleen de naam van deze eeuwenoude Turkse traditie, maar bracht me ook de kneepjes van het vak bij. Ebru was niet langer alleen mijn naam, maar werd ook mijn ambacht. En hoewel ik al snel wist dat ik van ebru mijn beroep wilde maken, koos ik niet voor de kunstacademie, maar voor een Engelstalige studie International Business. Ik werd geen kunstenares, ik werd ondernemer! Wil je leven van je kunst, dan moet je commercialiseren. En vanuit dit idee is mijn bedrijf Ebruze geboren.
Volgens de traditionele methode maak ik kleurrijke ebru-art in een bak met water. Dit laat ik vervolgens niet in papier trekken, maar in zijde. Die ebru-bedrukte zijde wordt een sjaal, kussen of ander Ebruze-product. Van ebru-kunstenares naar een carrière als ontwerpster dus. Mijn label is exclusief, kunstzinnig, het is echt handwerk. Het kost meerdere dagen om de verf te maken en de ebru-prints te ontwikkelen. Het naaien besteed ik uit. Vanzelfsprekend hangt daar een prijskaartje aan. Mijn doelgroep is dan ook hoger opgeleid, heeft wat meer te besteden en is geïnteresseerd in kunst, cultuur en vakmanschap.
Tijdens het maken van ebru, raak ik in een zweverige fase. Ik bedenk prints en laat deze goed uit komen in de juiste ontwerpen. Dan komt echt de creatieveling naar boven. Ik denk niet aan de financiën, wil alleen nog maar iets moois maken. Maar in een commerciële wereld moet het ook verkopen. Commercialiseren is voor mij niet alleen een middel om te kunnen leven van mijn passie. Het is ook cruciaal om veel mensen te bereiken. Je moet trends volgen, en tegelijkertijd iets unieks neerzetten. Het is geen massaproduct. Mijn klanten willen echt iets bijzonders hebben.
Als iemand mijn producten te duur vindt, had ik voorheen de neiging om korting te geven. Je wilt toch verkopen. Maar dat doe ik nu niet meer. Kwaliteit kost tijd, geld en energie.
En als je verlies maakt kom je er nooit. Ik heb echt gekozen voor het ambacht en ik hoop dat meer en meer mensen dat gaan waarderen. Tegenwoordig moet alles snel en goedkoop. Daarom vind ik de samenwerkingen van H&M met gastdesigners zo mooi. Op die manier kunnen mensen die niet veel te besteden hebben toch van prachtig vakmanschap genieten.
Als H&M mij ooit vraagt, zeg ik zeker ja. Ik wil traditionele ebru maken, maar ik wil ebru ook doorgeven aan de generaties na mij. Dat kan alleen door de massa te bereiken. Ik zou mijn prints kunnen digitaliseren en in veelvoud kunnen laten afdrukken. Maar voor je de massa bereikt, moet je mijns inziens eerst expert zijn in wat je doet: kennis opdoen en het vak beheersen. De rest komt daarna.
Ebru Durmaz (32) is sinds 2009 eigenaar van mode- en lifestylelabel Ebruze. Ze is kunstenares én ondernemer, en bevindt zich daarmee dus ook steeds op de grens tussen creativiteit en commercie. Ze droomt ervan om van Ebruze een bekend mode- en lifestylemerk te maken, met twee keer per jaar een nieuwe collectie. Je kunt Ebru volgen via haar website, Instagram en Facebook.
Check hier de columns van andere ondernemers
Lieve Ebru,
Mooi en inspirerend om te lezen hoe jij er toe gekomen bent om te doen wat je doet. Je doet wat te leuk vindt, waar je hart sneller van gaat kloppen. Op deze manier verbind je twee werelden in jezelf met elkaar: je creativiteit en je ondernemerszin. Een mooie combi die complementair is aan elkaar. Je maakt iets moois en maakt anderen daar ook blij mee. Een mooie win-win situatie. Ik wens jou heel veel succes. Met jouw instelling en attitude is er slechts één uitkomst: SUCCES!!!