Oké, ik begin maar meteen met de reden van dit blog: na een (meer dan) mooi avontuur heb ik besloten om met vonliving.nl te stoppen. En tòch is dit een luchtig en vrolijk blog. Het gaat over dromen die uitkomen en het ontstaan van nieuwe dromen. Ik heb dit blog met een vette glimlach op m’n gezicht getypt, want mijn droom is uitgekomen.

Het is tijd om verder te kijken! Zin in een beetje positiviteit? Daar gaan we!

Once in a while blow your own damn mind - ik stop met vonliving.nl

Volg je hart-start

Bijna 5 jaar geleden ben ik begonnen met vonliving.nl. Oké, klinkt misschien nogal klef maar het was toch echt zo: het was voor mij een ‘volg je hart’ start. (In dit interview kun je daar meer over lezen) Wat begon met het opknappen van één kastje pakte na een tijdje zo goed uit dat ik voelde dat het een kans was die ik niet wilde laten liggen. Ik ben gek op een goede uitdaging en de kans om mezelf verder te ontwikkelen en te groeien (Hè gedver die cliches. Maar oke.). En dus stapte ik naar de Kamer van Koophandel, schreef mezelf in en proostte ’s avonds met drank en veel taart. Zoals het hoort.

Uitdagingen en belangrijke lessen

Je begrijpt, er viel nog veel te leren. Deed ik dan ook braaf, maar vooral heel enthousiast. Ik las alles wat los en vast zat over webwinkels, marketing, ondernemen en social media. Leerde fotograferen, foto’s bewerken, content schrijven, omgaan met media, en al het andere dat komt kijken bij het runnen van een webwinkel (en vergis je niet, dat is veel meer dan je denkt. I kid you not.)

Het voelde als een bijzonder avontuur  vol uitdagingen en belangrijke lessen. Genieten van de hoogtepunten en leren op de moeilijke momenten. Vallen en opstaan. Ondertussen werkte ik hard aan mijn doelen om van vonliving.nl een succes maken. Ik moet enorm m’n best doen om nu niet een eindeloos lang verhaal te tikken over hoe leuk dit wel niet was want daar zit uiteindelijk niemand op te wachten. Maar helemaal weg kan ik het niet laten – sorry.

Een droom komt uit

Iedere kleine stap voelde als een overwinning. Regelmatig kwamen er van allerlei bladen en magazines mailtjes binnen, over beeldaanvragen en artikelen die ze wilden lenen voor shoots. Tot Noorwegen aan toe! Zo bijzonder vond ik dat. Ik deed een shoot voor Lis Magazine, werd daarvoor geïnterviewd en kreeg uiteindelijke twee pagina’s in het blad (wat kreeg ik daar veel mooie mails van onbekenden over, wauw!).

Voor Margriet ging ik naar een studio in Amsterdam met een van mijn kisten. Het team van Margriet was warm, enthousiast en gezellig en zo belandde ik in Margriet met mijn verhaal over rommelmarkten.  Ik deed mee met een wedstrijd van WhizPR, won, en mocht eten bij sterrenrestaurant O’Mundo in Wageningen terwijl ik PR-advies kreeg van Willemijn Vader en Annerieke Kamphuis.

Suzan Eikelenstam gaf me in haar boek ‘Webhelden’ tips hoe ik mijn homepage kon verbeteren, en in het Scheepvaartmuseum in Amsterdam staan een paar echte vonliving.nl-kisten. En zo kan ik nog wel even doorgaan. (Doe ik niet hoor.)

 

Publicaties van vonliving.nl

 

Klinkt heel leuk allemaal hè? Is het ook.

Dankzij alle aandacht wisten bezoekers me steeds vaker te vinden. En dat zorgde voor véél pakketjes met vintage. Er gingen bestellingen door het hele land en naar België. Het belangrijkste: de spontane mails van klanten na bestellingen, altijd zó lief en warm.

Maar dan…

Nu, als ik terug kijk op bijna 5 jaar vonliving.nl, zie ik dat dat na een tijdje van dit mooie succes er bij mij wel iets begon te veranderen. Ik ben een perfectionist, ik wil alleen het allermooiste online. Ieder item dat online kwam heb ik zelf uitgezocht, gefotografeerd, online geplaatst en vervolgens weer verstuurd.

Vintage, waarvan ik altijd onwijs blij werd, werd een soort beperking. Er zijn geen groothandels waar ik naartoe kan. Het zorgde ervoor dat ik ’s ochtends steeds gestresster mijn rondje kringloopwinkels en rommelmarkten deed, want ik wilde klanten natuurlijk wel wat bieden als ze op mijn site terecht kwamen.

Als ik terugkwam van mijn inkoopronde ging ik als een razende bestellingen inpakken en versturen en vervolgens de nieuwe items die ik ’s ochtends had ingekocht – als ik geluk had – weer fotograferen en online zetten. Wat ik deed begon steeds meer als een trucje te voelen. Terwijl ik juist de creatieve kant van mijn werk altijd zo leuk vond.

 

Het inpakken en verzenden van de bestellingen van vonliving.nl

Veel proberen en veranderen

Wat ik niet wilde wist ik duidelijk. Ik zag mezelf niet met een grote bus naar het buitenland rijden en deze volladen bij een handelaar, weer terugrijden, en het vervolgens vanuit een loods weer verkopen. Als dit je droom is op het gebied van ondernemen is dat natuurlijk helemaal oké, maar bij mij past het niet. Dàt was en is niet mijn doel.

Ik wil mezelf ontwikkelen. Groeien. Enthousiast zijn. Mezelf uitdagen, doelen stellen, prikkelen en creatief bezig zijn. Maar hoe ik dan wel verder moest met vonliving.nl op een manier waar ik gelukkig van werd, ik kwam er maar niet uit.

Ik bedacht maandenlang van alles om toch weer de liefde voor mijn werk terug te vinden. Zo veranderde ik de huisstijl en de website, zorgde ik ervoor dat bestellingen gemakkelijker en sneller konden worden verzonden en ik besteedde het bewerken van de foto’s uit. Stelde nieuwe doelen.

 

Vernieuwde website van vonliving.nl met het nieuwe logo

Vernieuwde website met het nieuwe logo

Maar dat gevoel…?

Dat gevoel bleef hetzelfde. Ik werd er niet meer blij van. En je begrijpt, dat werkt niet. Misschien merkte je het de afgelopen tijd al aan me, als je aan me vroeg hoe het ging met vonliving.nl. Ik probeerde zo enthousiast mogelijk antwoord te geven, maar je miste vast de twinkel in mijn ogen.

Misschien merkte je het aan het aantal artikelen dat online kwam, want terwijl er voorheen iedere dag spullen online kwamen was dat de afgelopen tijd nog maar hooguit een keer per week.

De laatste maanden vond ik dan ook niet gemakkelijk. Zacht uitgedrukt. Ik wilde het liefst de hele dag diep onder de dekens wegkruipen. Dat werk. Alles deed ik met tegenzin. Ik moest mezelf slepen naar kringloopwinkels en bedacht voor mezelf allerlei smoesjes om eronder uit te komen. Ik vond altijd iedere bestelling die binnenkwam bijzonder maar zelfs daarvan werd ik niet meer enthousiast.

En dit alles samen zorgde ervoor dat ik kort geleden, na het inpakken en wegbrengen van bestellingen, met een bureau vol artikelen die klaar stonden om gefotografeerd te worden, weer eens tuurde naar mijn computer. Inspiratieloos en dromend over die deken om onder weg te kruipen.

En ineens wist ik het

Ik runde een bedrijf dat ooit een droom was. Het concept van vonliving.nl beperkt me en past na bijna 5 jaar niet meer bij me. We zijn allebei gegroeid en veranderd en passen niet meer bij elkaar. En dan volgt de conclusie – dit komt niet meer goed. (Jup. Als je dat in een relatie te horen krijgt weet je wel hoelaat het is, toch?)

Het voelde hypocriet om juist zelf nu niet te doen wat ik een paar jaar geleden zo vol overtuiging zei in Lis Magazine. Volg je hart, en het komt goed! De afgelopen jaren heb ik altijd gedacht dat stoppen met een bedrijf een zware beslissing zou zijn. Maar zo voel ik dat nu niet. Ik ben trots op de afgelopen jaren en zó dankbaar dat ik het mee heb mogen maken. Ik realiseer me nu dat mijn droom is uitgekomen. Meer dan. En nu is het is tijd voor nieuwe dromen.

En nu?

Ik weet het niet precies. En dat vind ik heerlijk. Hoewel veel van jullie hier misschien de kriebels van zouden krijgen geniet ik ervan. Af en toe is het heerlijk om de boel even flink op te schudden. Iets met stappen buiten je comfort zone enzo. Ik voel ineens weer van alles opborrelen. Wat kan ik allemaal weer gaan doen en leren?

Ik heb zoveel zin om weer verder te gaan! Wat ik geleerd heb de afgelopen 5 jaar neem ik mee als waardevolle ervaring en ik ga de tijd nemen om dit verder uit te zoeken.

 

Iedereen die de afgelopen jaren op de een of andere manier betrokken is geweest wil ik onwijs bedanken! Het was een geweldige tijd dankzij jouw bezoekjes en al jullie bestellingen, groot en klein. Dankzij de lieve en warme reacties van jullie allemaal.

Dankjewel, dankjewel, dankjewel. Jullie hebben een droom laten uitkomen!

Liefs Yvonne