Als je weleens Verslaafd! of Utopia kijkt is de kans groot dat je haar kent: Peggy-Sue Figueira. Naast interventionist is ze ervaringsdeskundige en ze schuift regelmatig aan bij talkshows om over verslavingen te praten. Vandaag vertelt Peggy-Sue ons over het volwassen worden van haar bedrijf en mislukte samenwerkingen. ‘Ineens voelde ik heel duidelijk: Tot hier en niet verder! Ik leen mijn kennis niet langer uit. Basta.’
Volwassen geworden
‘Mijn bedrijf is het afgelopen jaar echt volwassen geworden. Na een herpositionering en een nieuwe naam heb ik ook een nieuwe website gelanceerd.’ Dat het bedrijf nu haar eigen naam draagt, PEGGY-SUE Interventions & Addiction Counselling, laat de verandering zien die Peggy-Sue heeft doorgemaakt. Ze laat, zoals ze zelf zegt, haar ‘zakelijke afhankelijkheid achter’.
‘Ik denk dat ik eerder toch niet helemaal alleen durfde te staan. Daardoor heb ik me te vaak onder collega’s, en dan voornamelijk mannen, geschaard. Ik heb bijvoorbeeld anderen geholpen een bedrijf op te zetten zonder zelf partner te zijn. Het waren ‘samenwerkingen’ die niet gunstig waren voor mij en mijn bedrijf.’
‘Samenwerkingen’
Zo staat Peggy-Sue aan de wieg van een interventie bedrijf van een bekende Nederlander en is ze commercieel directeur van een kliniek in het Oosten. ‘Ik wist dat het een grote taak zou worden met veel stoffige materie zoals verzekerde trajecten.
Om een lang verhaal kort te houden: die samenwerking heeft mij 3 maanden ‘gekost’. Maar ook echt ‘gekost’. Geen inkomsten voor dit werk en wel kosten gemaakt. Bovendien is mijn hele social media netwerk van zo’n 800 mensen gebruikt door deze kliniek, zonder mijn toestemming.’
Dure Adwords Campagnes
Peggy-Sue komt op het juiste pad terecht. Maar zeker niet direct. ‘Vorig jaar had ik AdWords campagnes lopen op een door mijzelf geschreven website, en die site was niet professioneel genoeg. De kosten voor die AdWords campagnes waren hoger dan de paar projecten die zich aandienden. Het ging om duizenden euro’s.
Bovendien moest ik de inkomsten van die projecten ook nog delen met een collega die mij ondersteunde. Per saldo dus weinig inkomsten, en zeker geen winst. Daardoor had ik geen buffer om een professionele website te laten bouwen of om te werken aan promotie.’
‘Tot hier en niet verder!’
‘Ineens voelde ik heel duidelijk: ‘Tot hier en niet verder!’ Ik leen mijn kennis niet langer uit. Basta. Ik laat die zakelijke afhankelijkheid achter.’
In deze heftige periode verdiept ze zich in de ‘Law of Attraction’ en ze besluit het universum precies te laten weten wat ze wil. ‘Ik wil iets doen op tv én ik wil goede klinieken die graag met mij willen werken.’
Binnen enkele dagen na het uitspreken van deze woorden wordt ze gebeld door SBS 6. ‘Of ik misschien meerdere mensen met een verslaving zou willen begeleiden in Utopia. En hoe dat er dan uit zou zien.’
Lees ook: Podcasts voor ondernemers: Kim Munnecom over haar top 3 (+interview!)
Tv is een geweldig platform
Het wordt een Academy binnen Utopia en Peggy-Sue mag de begeleiding en presentatie voor haar rekening nemen. ‘Niets was gemonteerd, alles was echt. Ik heb veel vrijheid gekregen daar en ik heb een enorm grote doelgroep bereikt. Dat merk ik aan de reacties die nu nog binnenkomen.’
Eerder werkte Peggy-Sue al mee aan Verslaafd! van RTL4 en ze wordt regelmatig gevraagd als specialist voor verschillende talkshows. Ze merkt dat tv een geweldig platform is voor haar werk. ‘Dit jaar zal ik niet aan Verslaafd! van RTL4 meedoen, dus een uitdaging is wellicht een juist tv-programma spotten of zelf een programma creëren. Ik richt me weer tot het universum.’
Samenwerkingen met goede klinieken
Niet alleen haar wens van een tv-programma komt uit. ‘Ik bezocht een kliniek van een bekende. Tijdens dit bezoek is het balletje gaan rollen met betrekking tot een samenwerking. ‘Peggy-Sue, wij hebben mensen zoals jullie nodig’, zeiden ze. Yay. Ik werk nu fijn samen met een paar klinieken.’
Rust om te genieten
Eén van de dingen die Peggy-Sue als ondernemer anders wil gaan aanpakken? Rust inbouwen om te genieten. Tijdens een stressvolle periode ontdekt ze namelijk dat ze een auto-immuunziekte heeft, de Ziekte van Hashimoto. Een chronische ontsteking van de schildklier, waarbij de schildklier te traag of soms helemaal niet meer werkt.
‘Ik heb altijd enorm hard gewerkt als ondernemer en maakte veel uren, soms wel 90 uur per week. Maar ineens kon ik mijn bed bijna niet meer uit. Ik was ontzettend moe.’ Peggy-Sue voelt meteen dat er iets niet klopt maar werkt toch een lange tijd door.
Inmiddels krijgt ze medicatie. ‘Ik ben niet ‘ziek’ maar ik heb zeker wat fysieke uitdagingen op dit moment. Ik merk dat ik niet dezelfde kracht heb en ik meer rust moet inbouwen. Rust om te genieten. Wat ik ook geleerd heb is om niet harder te gaan werken. Wel slimmer en efficiënter.’
Tijd is de grootste uitdaging
‘Mijn grootste uitdaging zit dus op dit moment voornamelijk in tijd. Ik zie wat er moet gebeuren, bijvoorbeeld marketing technisch, maar mijn corebusiness draait ook door.’ Financieel gezien heeft Peggy-Sue nog niet de ruimte om iemand fulltime aan te nemen. Wel besteedt ze steeds meer uit. ‘Maar dat heeft risico’s, vind ik.’
Public speaking
Een van Peggy-Sue’s doelen is public speaking. ‘Ik heb stappen gezet om mijn verhaal als spreker uit te dragen. Ik ben niet huiverig voor een podium en wil het stigma over verslaving helpen te doorbreken. Mijn verhaal en de oplossing kan ik vertellen als je mij midden in de nacht wakker maakt.
Toch is er, en dat kan zijn omdat ik Engelstalig ben opgegroeid, soms een soort onzekerheid waardoor ik af en toe haper. De flow zit er niet in zoals ik dat wil. Ik werk sinds kort met een sprekerscoach. Wellicht zal ik met nog een aantal willen samenwerken, we zullen het zien.’
Blijven genieten van mijn werk
‘Voor mij is mijn werk geslaagd wanneer ik blijf genieten van het werk, iedere dag weer. Wanneer meer cliënten blij zijn dan teleurgesteld. Als interventionist werk je met mensen die niet direct geholpen willen worden. Dan heb ik aan de ene kant de verslaafde en aan de andere kant de familie van de verslaafde. De familie verwacht soms dingen die ik onmogelijk uit mijn hoed kan toveren, maar waar ik wel naartoe blijf werken.
Bij 90% gaat het super goed, en bij 5 tot 10% hebben we wat hobbeltjes. Het is vooral belangrijk dat ik de verwachtingen van iedereen kan blijven managen. Soms, als ik een moment van twijfel heb, ga ik weer naar dat Basta-gevoel toe. Dat moment dat ik doorkreeg: ik kan dit. En ik doe het goed. Ik help mensen en mezelf door hier mee door te gaan.’
Een buffer
De komende tijd wil Peggy-Sue een buffer opbouwen. ‘Dan kan ik met een geruster hart ondernemen. Ondernemen kost ook geld, en niet zo’n beetje ook. Maar over het algemeen ben ik enorm tevreden met hoe de zaken lopen. Er mag nog zeker een schepje bovenop, maar dat is de aard van het beestje Peggy-Sue. Ook de niet fijne momenten, ze hebben me gebracht tot waar ik nu ben, Daarvoor ben ik ze stuk voor stuk dankbaar.’
